Dit artikel is geschreven voor serieuze spirituele zoekers met een interesse in non-dualiteit, die de worsteling met hun gewicht (en derhalve eetgedrag, lichaam en zelfbeeld) willen zien als een liefdevolle uitnodiging naar zelfrealisatie.
Voordat je begrijpt waarom je frustratie over je gewicht, lichaam en/of eetgedrag je ervan weerhoudt je ware zelf te realiseren, en wat je worsteling daar überhaupt mee heeft te maken, is het essentieel dat je de juiste kennis hebt van wat je ware zelf exact is.
In alle keren dat ik deze vraag stelde aan iemand in mijn praktijk, heb ik tot op heden nooit een helder antwoord hierop gekregen. En als er wel een antwoord was, werd duidelijk dat er geen juist begrip is, laat staan de directe ervaring van wie (wat) je werkelijk bent. Hetzelfde wordt duidelijk in het gros van wat je leest en hoort over ‘je ware zelf’.
Ondanks dat velen ernaar verlangen en ernaar op zoek zijn, want wat kan er belangrijker zijn in het leven dan weten en zijn wie je écht bent, blijkt er veel onduidelijkheid en in de spirituele wereld zelfs zweverigheid over te bestaan met alle gevolgen van dien.
Hieronder een aantal definities over je ware zelf dat een goed beeld geeft wat voor ideeën erover leven:
“Het type persoon dat men werkelijk is.” [Merriam Webster]
“De totaliteit van iemands wezen.” [Jung, Jung Speaking: Interviews and Encounters, p. 414]
“Het ware zelf is de basis van weloverwogen, oprecht gedrag en wordt geassocieerd met een gevoel van initiatief en vitaliteit.” [Cambridge English Corpus]
“Het ware zelfconcept kan gedefinieerd worden als een cognitief schema dat die aspecten van het zelf vertegenwoordigt die door de persoon beschouwd worden als het meest kenmerkend voor zijn of haar ware aard.” [Rebecca J. Schlegel, Joshua A. Hicks, Jamie Arndt, en Laura A. King, 2009]
Je ware zelf aanzien voor een persoon, gedrag, totaliteit van iemands wezen, cognitief schema, enzovoort is vanuit de non-duale zienswijze compleet onjuist. Deze onjuiste zienswijze houdt vervolgens de onwetendheid, onzekerheid (zelftwijfel) en verkeerde kennis in stand die je gevangen houdt in de afgescheidenheid van je ware zelf, en tevens oorzaak is van alle problemen, waaronder gewichts- en eetleed en het hieraan verbonden incorrecte zelfbeeld en gebrek aan ware zelfliefde.
Dus wie ben je nu écht?
Je ware zelf is niet een of ander prachtig concept maar een realiteit; een directe ervaring die altijd aanwezig is. Toen aan Ramana Maharshi (1879 – 1951), een van de grootste en geliefdste spirituele leraren die de belichaming was van de directe ervaring van zelfrealisatie (verlichting), de vraag werd gesteld ‘Wie ben ik?’, was zijn antwoord (Who Am I?, par. 2):
“Het fysieke lichaam ben ik niet. De vijf zintuigen (oren, huid, ogen, tond en neus) en hun zintuiglijke waarnemingen (horen, aanraken, zien, proeven en ruiken) ben ik ook niet. De organen van handelen (mond, benen/voeten, armen/handen, anus en geslachtsorganen) die de vijf handelingen (spreken, bewegen/lopen, geven, ontlasting lozen en [seksueel] genieten/voortplanten) ben ik ook niet. De vijf ‘winden’ (stofwisselingsprocessen), te beginnen met adem, de vijf (stofwisselings)functies uitvoeren, te beginnen met ademhaling, ben ik ook niet. Alle verschijnselen en alle handelingen die stoppen [zoals in de diepe droomloze slaap, flauwte, coma, bewusteloosheid], de onwetendheid (namelijk de afwezigheid van het bewustzijn van verschijnselen) die alleen gecombineerd worden met neigingen om verschijnselen te ervaren, ben ik ook niet. Alles eliminerend wat hierboven genoemd is als ‘niet ik, niet ik’, ben ik het [pure, absolute] bewustzijn dat alleen overblijft. De aard van dit bewustzijn is sat-chit-ananda (zijn/bestaan-bewustzijn-gelukzaligheid).
Kort samengevat is zijn antwoord, wat tevens zijn eerste antwoord was (de rest is er later door hem bijgeschreven om de vraagsteller tegemoet te komen):
“Ik ben alleen bewustzijn; de aard van dit bewustzijn is sat-chit-ananda (zijn-bewustzijn-gelukzaligheid).”
Dit bewustzijn is tevens non-duaal (advaita) van aard. Het Sanskriete advaita betekent ‘niet-twee’ of ‘het ene zonder een tweede’. De praktische implicatie daarvan is uiterst ingrijpend! Want concreet betekent dit als er gezegd wordt: ‘Jij bent alleen bewustzijn’, dat er niets anders is dan alleen dit pure bewustzijn. Er is geen alles (dualiteit, dvaita); er is alleen het ene zonder een tweede, puur bewustzijn, en dát ben jij — je ware zelf, je ware ‘ik’ dat in elk moment te ervaren is als het pure, gedachteloze zijnsbesef ‘ik ben’.
Net als Ramana Maharshi zeggen alle verlichte meesters – die als enigen de directe ervaring en kennis hebben van hun ware zelf – dat je niet het lichaam bent.
Zo zegt de Ashtavakra Gita:
“Je bent lang gevangen geweest in de strik van identificatie met het lichaam. Verbreek het met het mes van de kennis ‘ik ben bewustzijn’ en wees gelukkig, mijn kind.” [vers 1:14]
“Realiserend [ervarend], “Ik ben niet het lichaam, noch is het lichaam van mij. Ik ben bewustzijn,” bereikt men de hoogste staat […].” [vers 11:16]
“Ik ben niet het lichaam, noch is het lichaam van mij. Ik ben geen levend wezen. Ik ben bewustzijn. Het was mijn dorst naar leven die mijn gebondenheid was.” [vers 2:22]
Oké, maar je ervaart jezelf echter wel als je lichaam. Maar laat het even tot je doordringen, denk hier eens goed over na. Als je niet je lichaam bent, wat zegt dit dan over je frustratie over je gewicht, of alle andere dingen die te maken hebben met de identificatie met het lichaam? Hoe kan je gefrustreerd zijn over iets wat jij niet bent, laat staan hebt?
Het is namelijk niet ‘jouw’ gewicht, net zo min als jij ‘je’ gewicht bent. Je bent niet de persoon, het verhaal over jezelf dat je hebt naar aanleiding van je gewicht, of welk verhaal dan ook over jezelf. Ook al lijkt dit nog zo echt, net zoals een hypnotische ervaring of een droom als echt wordt ervaren, er bestaat geen Sandra of welke naam dan ook die zoveel kilo weegt.
Dus ‘Ik ben te dik’, ‘ik ben te zwaar’, ‘ik ben te dun’, ‘ik ben niet aantrekkelijk’, ‘ik ben niet om van te houden’, ‘ik ben niet gezond (genoeg)’, ‘ik ben niet energiek’, ‘ik heb wél het perfecte gewicht of lichaam’, of welke andere negatieve of positieve overtuiging die je ook maar hebt, omdat je gelooft je lichaam te zijn, ze zijn allemaal onjuist, onwaar. Het is het ultieme zelfbedrog!
Wat heeft de frustratie over en worsteling met je gewicht nu te maken met het realiseren van je ware zelf?
Ik heb twee antwoorden of keuzes voor je:
- Het voeden van de leugen
Een gefrustreerd gevoel of welk gevoel of gedachte dan ook is het bewijs dat je je identificeert met het lichaam. Als de identificatie met het lichaam namelijk zou zijn opgeheven is er geen enkele perceptie (gevoel, gedachte, waarneming) meer over het lichaam. Er is geen ‘ik’ meer aanwezig om iets te claimen als ‘mijn’.
Als jij je dus vast blijft houden aan de misleidende ervaring (hypnose) dat je je lichaam zou zijn, blijf je je identificeren met dat wat je niet bent. Kortom, wat onwaar/onecht is (en zelfs niet eens bestaat, ook al lijkt het te bestaan) wordt voor waar/echt aangezien. Zolang je de leugen ‘ik ben het lichaam’ blijft ervaren en zelf in stand blijft houden door het niet te onderzoeken, zal de directe, blijvende ervaring van je ware zelf zich niet aan je openbaren. - Het voeden van de waarheid
Als je bereid bent om te onderzoeken dat je niet het lichaam bent, hier zelfs diepgaand van overtuigd bent, en nog steeds worstelt met je gewicht, dan bevat je worsteling de liefdevolle uitnodiging om te ontdekken wie je werkelijk bent. Je probleem bevat tevens de oplossing.
De bron van je gewichtsfrustratie is niet dat je x-kilo’s te zwaar (of te licht) bent, je niet goed eet, te weinig beweegt, enzovoort. De bron van je frustratie is je identificeren met je lichaam en de persoon die je denkt te zijn (de egohypnose); dit is de ware spirituele oorzaak van je frustratie.
Het ultieme spirituele dieet is dan ook jezelf niet langer voeden met de leugens, maar met de waarheid: ‘Ik ben niet het lichaam, ik ben niet het denken, ik ben niet het gewicht, ik ben niet het eetgedrag, ik ben niet het beeld dat ik over mijzelf heb; ik ben puur bewustzijn en er is niets anders dan dit pure bewustzijn.’
Om je ware zelf te realiseren is het dus cruciaal om te begrijpen en te zien dat je niet je lichaam en de gewichtsworsteling bent. In feite is er helemaal geen ware zelf om te realiseren, want je kunt niet realiseren wat je altijd al bent. ‘Realiseren’ is een eufemisme voor het verwijderen van het obstakel, de misleidende egohypnose ‘ik ben het lichaam’. Daarmee lost ook de frustratie over het gewicht op, net als elke andere worsteling, uitdaging of probleem die er wordt ervaren. Er rest alleen de oneindige en onveranderlijke volmaakte vrede, vrijheid en vervulling van je ware zelf.
Wil je graag ondersteund worden bij het bevrijden van de fysieke, emotionele en mentale ballast die je (hardnekkig) gebonden blijven houden aan de egohypnose ‘ik ben het lichaam’, zodat je kunt zien en zijn wie je werkelijk bent? Meld je dan aan voor een diepZelfduik-sessie met mij.
