Lees hieronder meteen een stukje uit dit boek (na de achterflaptekst)...

ACHTERFLAPTEKST

ANNAMALAI SWAMI [1906-1995] was een directe leerling van Bhagavan Sri Ramana Maharshi, een van de grootste spirituele wijsgeren van de twintigste eeuw in India. Door zijn jarenlange toewijding aan het uitvoeren van Bhagavans spirituele onderricht realiseerde hij zijn belangrijkste levensdoel: de verwijdering van de ego-illusie, het ‘ik ben het lichaam’-idee, waardoor hij zich volledig vestigde in het vredige, gelukkige en onsterfelijke Zelf.

In de jaren tachtig begon een klein aantal, vooral Westerse, spirituele zoekers Annamalai Swami te bezoeken om hem vragen te stellen over de leer van Bhagavan en het praktisch toepassen ervan. De meesten waren diep onder de indruk van zowel de kwaliteit van zijn onderricht, dat compromisloos, duidelijk en kernachtig de solide kern van Bhagavans leer bevatte, als van de onweerstaanbare aura van vrede en autoriteit die hij uitstraalde.

Je Echte Zelf, deel I bevat de leringen gegeven in de laatste zes maanden van Annamalai Swami's leven. Zij vertegenwoordigen de essentie van zijn ervaring en levenslange toewijding aan zijn Goeroe en zijn leringen.

Dit is de leer van Bhagavan, mijn Goeroe. Ik geef het door aan jou. Je moet begrijpen wie je bent en wat je bent, en dan moet je daarin verblijven. Als je dit kunt, zal dat voldoende zijn. Op dit moment heb je de indruk dat jij je lichaam en je denken bent, maar de waarheid is dat je het Zelf bent. Laat het 'ik' los dat jij jezelf voorstelt te zijn en houd vast aan het ware 'Ik', het Zelf. - Annamalai Swawi - fragment uit dit boek

DEEL UIT HET BOEK

1

Annamalai Swami: Het denken is slechts een schaduw. Pogingen om het te vangen en te beheersen zijn zinloos. Het zijn slechts schaduwen die schaduwen achterna zitten. Je kunt een schaduw niet beheersen of elimineren door erop te jagen of door er een schaduwhand op te leggen. Dit zijn slechts spelletjes voor kinderen.

Ram Tirtha vertelde ooit een verhaal over een kleine jongen die over straat rende en probeerde de schaduw van zijn hoofd in te halen. Het is hem nooit gelukt, want hoe snel hij ook rende, de schaduw van zijn hoofd lag altijd voor.

Zijn moeder, die lachend naar hem keek, riep: 'Leg je hand op je hoofd!'

Toen de jongen deze instructie volgde, haalde de schaduwhand zijn schaduwhoofd in. Dit was genoeg om de jongen tevreden te stellen.

Dit soort advies kan genoeg zijn om kinderen gelukkig te houden, maar het zal geen bevredigende resultaten opleveren in het rijk van sadhana (spirituele oefening) en meditatie. Achtervolg je schaduwgedachten en het schaduwdenken niet met technieken om het denken onder controle te houden, omdat deze technieken ook schaduwen zijn. Ga in plaats daarvan terug naar de bron van het schaduwdenken en blijf daar. Wanneer je op die plek blijft, zul je gelukkig zijn en zal het verlangen om schaduwgedachten te achtervolgen er niet langer zijn.

Bhagavan vertelde vaak het verhaal van een man die probeerde van zijn schaduw af te komen door hem in een put te begraven. Deze man groef een gat en ging toen zo op de rand staan dat zijn schaduw te zien was op de bodem van het gat dat hij net had gegraven. Nadat hij zich op deze manier had opgesteld, begon hij aarde op de schaduw te scheppen in een poging deze te begraven. Uiteraard bleef de schaduw, ongeacht hoeveel aarde hij in het gat wierp, er bovenop liggen.

Je denken is een niet-substantiële schaduw die je, waar je ook gaat, overal zal volgen. Pogingen om het te elimineren of te beheersen kunnen niet slagen zolang er nog steeds een overtuiging is dat het denken echt is en dat het iets is dat onder controle kan worden gehouden met een fysieke of mentale activiteit.

Vraag: Maar dit schaduwdenken moet toch op de een of andere manier worden geëlimineerd?

Annamalai Swami: Wanneer Zelfrealisatie plaatsvindt, is het denken er niet meer. Zelfrealisatie gebeurt echter niet door van het denken af te komen. Het gebeurt wanneer je begrijpt en weet dat het denken nooit heeft bestaan. Het is de erkenning van wat echt en waar is, en het achter je laten van verkeerde ideeën over de realiteit en de substantie van deze vluchtige schaduw die je het denken noemt.

Daarom verwezen Bhagavan en vele andere leraren steeds naar de analogie van de slang en het touw. Als je een touw op de grond verwart met een slang, bestaat de slang alleen als een idee in je denken. Dat idee kan je veel zorgen en angst geven, en je kunt veel mentale energie verspillen door je af te vragen hoe je de slang kunt vermijden of doden; maar dit feit blijft: er is geen slang behalve in je verbeelding. Wanneer je het touw ziet, het substraat⁶ waarop het onjuiste idee van een slang wordt geprojecteerd, verdwijnt het idee dat er een slang is en deze echt is onmiddellijk. Maar er is geen echte slang verdwenen; het enige dat is verdwenen is een verkeerd idee. Het substraat waarop het denken een onjuist idee heeft geprojecteerd, is het Zelf. Wanneer je het denken ziet, wordt het Zelf als onderliggende realiteit niet gezien. Het wordt verborgen door een onjuist maar vasthoudend idee. En omgekeerd, daar waar het Zelf wordt gezien, is er geen denken.

Vraag: Maar hoe geef je het onjuiste idee op dat het denken echt is?

Annamalai Swami: Op dezelfde manier waarop je elk verkeerd idee opgeeft. Je stopt gewoon met erin te geloven. Als dit niet spontaan gebeurt wanneer je de waarheid van een leraar hoort, blijf dan tegen jezelf zeggen: 'Ik ben niet het denken; ik ben niet het denken. Er is geen denken; er is geen denken. Alleen bewustzijn bestaat.' Als je de vaste overtuiging hebt dat dit de waarheid is, zal deze vaste overtuiging ooit rijpen tot het punt waarop het je directe ervaring wordt.

Bewustzijn alleen bestaat. Als je een vaste overtuiging genereert dat dit de waarheid is, zal deze vaste overtuiging uiteindelijk je eigen directe ervaring worden.

Bewustzijn alleen bestaat. Dat wil zeggen, alles wat bestaat is alleen bewustzijn. Onthoud dit en sta jezelf niet toe om iets anders als echt te beschouwen. Als je faalt en zelfs een klein beetje realiteit geeft aan het denken, wordt dit je eigen onechte realiteit. Zodra deze aanvankelijk verkeerde identificatie – ik ben het denken, het denken is echt – is gebeurd, zullen problemen en lijden volgen.

Wees niet bang voor het denken. Het is een fictieve tijger, geen echte. Iets dat niet echt is, kan je geen kwaad doen. Angst en onrust kunnen worden aangetrokken als je gelooft dat er een echte tijger in je buurt is. Iemand kan je voor de lol bang willen maken met tijgergeluiden, maar wanneer hij zichzelf onthult, verdwijnen al je angsten omdat je ineens begrijpt dat er buiten jouw verbeelding nooit een tijger bestond.

Vraag: Men kan een tijdelijke ervaring van het Zelf, de onderliggende realiteit, hebben, maar dan verdwijnt het. Kunt u advies geven hoe je jezelf in deze staat kunt stabiliseren?

Annamalai Swami: Een brandende lamp kan door een harde wind worden uitgeblazen. Als je nog een keer wilt zien, moet je hem opnieuw aansteken. Maar het Zelf is niet zo. Het is niet een vlam die kan worden uitgeblazen door de passerende windvlagen van gedachten en verlangens. Het is altijd helder, altijd stralend, het is er altijd. Als jij je er niet van bewust bent, dan betekent dit dat je er een gordijn of een sluier voor hebt gehangen die je zicht blokkeert. Het Zelf verschuilt zich niet achter een gordijn. Jij bent degene die er een gordijn voor hebt gehangen door te geloven in ideeën die niet waar zijn. Als het gordijn zich opent en weer sluit, betekent dit dat je nog steeds in verkeerde ideeën gelooft. Als je ze volledig hebt uitgeroeid, verschijnen ze niet meer. Zolang deze ideeën het Zelf bedekken, moet je constant sadhana doen.

Dus, terugkomend op je vraag, het Zelf hoeft zich niet te stabiliseren. Het is vol en compleet in zichzelf. Het denken kan gestabiliseerd of gedestabiliseerd worden, maar niet het Zelf.

Vraag: Bedoelt u met constante sadhana zelfonderzoek?

Annamalai Swami: Ja. Door de kracht van oefening, door deze sadhana te doen, zal deze sluier volledig worden verwijderd. Er zullen geen verdere hindernissen zijn. Je kunt naar de top van Arunachala gaan, maar als je niet alert bent, als je niet oplet, kun je uitglijden en eindigen bij Easanya Math.

Je moet een enorme inspanning leveren om het Zelf te realiseren. Het is heel gemakkelijk om onderweg te stoppen en terug te vallen in onwetendheid. Je kunt op elk moment terugvallen. Je moet een krachtige, vastberaden inspanning leveren om op de top te blijven wanneer je deze voor het eerst bereikt, maar er zal uiteindelijk een tijd komen dat je volledig in het Zelf gevestigd bent. Als dat gebeurt, kun je niet terugvallen. Je hebt je bestemming bereikt en er zijn geen verdere inspanningen vereist. Tot dat moment komt, is continue sadhana vereist.